Strona Główna » Jak zbudować taras na skarpie? Wykorzystaj potencjał ogrodu na pochyłym terenie
Działki usytuowane na pochyłym terenie inspirują do ciekawych aranżacyjnych rozwiązań. Jednocześnie jednak nastręczają też wielu problemów, gdyż mogą powodować osuwanie się budowli, rozjeżdżanie się nawierzchni i podmakanie niżej położonych partii ogrodu. By maksymalnie wykorzystać walory takiego położenia i zapewnić sobie piękne widoki z okien, ich właściciele decydują się zazwyczaj na postawienie domu w najwyższym punkcie i dobudowanie do wysokiego parteru tarasu na skarpie. W tej sytuacji zastosowanie traci wiele tradycyjnych zasad budowy. Na jakie elementy należy więc zwrócić uwagę, budując taras lub werandę na wzniesieniu? Zebraliśmy dla Was kilka podstawowych porad jak zbudować taras na skarpie.
Najważniejszym zadaniem przyszłych właścicieli tarasu czy przeszklonej werandy ulokowanej na skarpie jest stworzenie podtrzymującej ją konstrukcji, która zapobiegnie żłobieniu i rozmywaniu nasypu pod wpływem deszczu czy śniegu oraz erozji i wysuszaniu gleby przez wiatr. Każdy grunt – zależnie od jego składu i zagęszczenia – można opisać parametrem zwanym w geotechnice kątem tarcia wewnętrznego. Jest to (w najprostszym tłumaczeniu) kąt mierzony od poziomego podłoża do linii stoku, poniżej którego skarpa wykazuje naturalną stabilność. Standardowo za bezpieczny kąt przyjmuje się od 30 do 35 stopni. Jeśli więc Wasze pomiary wskażą wyższe wartości, będzie to oznaczało, że dodatkowe zabezpieczenie skarpy jest bezwzględnie konieczne. Z czego je wykonać? Tę decyzję powinno się uzależnić zarówno od gustu inwestorów, jak i od nachylenia i właściwości podłoża skarpy. Do wyboru mamy kilka opcji.
Jednym z najprostszych i najbardziej dekoracyjnych rozwiązań są gabiony – rodzaj metalowych koszy wypełnionych ozdobnymi kamieniami. Nie wymagają one tworzenia żadnej podkonstrukcji, gdyż ich czynnikiem stabilizującym jest sama masa wypełnienia. Co więcej, mogą być zastosowane do zabezpieczania skarp o ostrym kącie, a nawet tworzyć podstawę bardzo wysokiego nasypu, choć ten ostatni przypadek wymaga właściwego fundamentowania. Warto dodać, że materiał wypełniający gabionowe kosze zależy wyłącznie od fantazji projektanta, co daje nam prawie nieograniczone możliwości. O ile pozwalają na to oczka gabionów, metalowe siatki mogą wypełniać: rzeczne otoczaki, barwione szklane bryłki, morskie kamienie upstrzone kolorowymi żyłkami czy cięty bazalt.
Często stosowanym rozwiązaniem jest skrócenie skarpy otaczającej taras poprzez odcięcie jej dolnej części murkiem oporowym. Taka konstrukcja wyznacza granice skarpy i podtrzymuje masy ziemi, a przy okazji staje się dekoracyjną częścią przestrzeni ogrodowej. Murki oporowe do wysokości 60 cm można wykonać ze zwykłych palisad. Musimy tylko osadzić je w betonowej podbudowie tak, by przynajmniej 1/3 ich wysokości znajdowała się pod ziemią. Łatwo policzyć, że do wykonania uskoku o maksymalnej wysokości 60 cm będziemy potrzebować 90-centymetrowych słupków. Wyższe murki oporowe należy wznosić z bardziej wytrzymałego materiału, najlepiej z kamienia, cegieł lub prefabrykowanych betonowych elementów. Doskonale sprawdzi się w tym przypadku granit, sjenit oraz bazalt. Niezłym wyborem są także cegły klinkierowe. Odradzamy natomiast murki z piaskowca i wapienia. Mają one naturalnie porowatą strukturę, która łatwo nasiąka wodą, a w efekcie jest zasiedlana przez glony.
Kolejna możliwość to mur z kamieni albo cegieł zespolonych przy użyciu zaprawy (cementowej lub wapiennej). Wznosi się go na wylanym z betonu fundamencie, zagłębionym w gruncie na 20-80 centymetrów, w zależności od wysokości muru i spoistości gruntu. Jeśli naturalne podłoże jest słabo przepuszczalne, pod fundamentem powinno się dodatkowo ułożyć warstwę żwiru bądź ubitego, gruboziarnistego tłucznia, żeby ułatwić odprowadzanie wody. Podobną warstwę odsączającą należy też umieścić pomiędzy murem a skarpą. Ponadto długi mur będzie wymagał wykonania szczelin dylatacyjnych, występujących co kilka metrów i wyposażonych w deski lub paski styropianu, które uchronią go przed pękaniem.
Pamiętajcie, że samodzielnie możecie zbudować jedynie murki do wysokości 100 centymetrów. Wyższe będą wymagały zatrudnienia konstruktora, który sprawdzi opór podtrzymywanych mas ziemi i porówna go z parametrami budowli.
Aby zapobiec erozji gleby i wymywaniu ziemi przez wody opadowe na niskich skarpach, można także po prostu obsadzić je roślinami okrywowymi, czyli szybko krzewiącymi się i rozrastającymi, niskimi gatunkami o horyzontalnym rozkładzie pędów. Są one długowieczne i niezbyt wymagające, dzięki czemu poradzą sobie w – typowym dla skarp – ubogim podłożu. Szczególnie pożądane do umacniania powierzchni gruntu na skarpach będą te rośliny, które rozprzestrzeniają się poprzez rozłogi lub mają zdolność do ukorzeniania pędów w kontakcie z ziemią. Skarpę zlokalizowaną na południu obsadźcie na przykład jałowcem płożącym, rokitnikiem pospolitym (Hikul) albo dziurawcem kielichowatym. Skarpę na wystawie zachodniej – tawliną jarzębolistną (Sem) lub różami okrywowymi. Na wschodzie dobrze sprawdzi się dereń kanadyjski i podagrycznik pospolity zaś na północy mahonia pospolita i dąbrówka rozłogowa.
Na odpowiednio umocnionej skarpie możecie zbudować praktycznie dowolny typ tarasu – od otwartych drewnianych podestów, przez częściowo zabudowane werandy z balustradą lub ażurowymi panelami aż po zamkniętą, szklaną oranżerię z systemem szyb przesuwnych. Wysoki taras oparty na słupach może być nawet zabudowany pod spodem, tworząc w ten sposób dodatkową przestrzeń na pomieszczenie gospodarcze. Solidnie wykonane podstawy sprawią, że jedynym ograniczeniem dla Was będzie wyobraźnia, a wysiłek włożony w prace nad skarpą będzie zwracał się Wam z nawiązką każdego dnia!
Mamy nadzieję, ze nasz poradnik pomógł Wam odpowiedzieć na pytanie, jak zbudować taras na skarpie.
Przeczytaj także:
