Strona Główna » Najczęstsze błędy przy budowie tarasów. Sprawdź, na co zwrócić uwagę
Budowa zadaszonego tarasu czy werandy nie zawsze jest zgodna z naszą wizją i pierwotnymi projektami. Zdarza się, że w wyniku błędu bądź braku specjalistycznej wiedzy w zakresie montażu ostateczny kształt konstrukcji jest inny niż zakładaliśmy, co w konsekwencji czyni ją podatną na przedwczesne niszczenie. Warto więc zawczasu zapoznać się z najczęściej występującymi niedopatrzeniami i monitorować ich pojawianie się już na etapie budowy. Poznaj często występujące błędy przy budowie tarasów – podpowiadamy, jak ich uniknąć i stworzyć funkcjonalną domową przystań, która będzie przynosić nam radość przez długie lata!
Jednym z najczęściej popełnianych błędów jest sztywne zespolenie fundamentów obu konstrukcji. Wbrew pozorom, to bardzo poważne przeoczenie, które może skutkować przerwaniem ciągłości izolacji termicznej budynku, a w najgorszym razie nawet nierównomiernym osiadaniem i pękaniem fundamentów. Wynika to z naturalnej różnicy w obciążeniach i naprężeniach obu segmentów. Aby zapobiec podobnym usterkom, należy wykonać szeroką na centymetr dylatację w warstwie betonowego podłoża oraz w płytkach położonych na tarasie. Trzeba również stworzyć dwucentymetrową szczelinę dylatacyjną między tarasem a ścianami budynku i uzupełnić ją elastycznym materiałem.
Innym nieprzemyślanym krokiem jest zastosowanie betonu o niskiej jakości, nieodpornego na wodę i mróz. Aby upewnić się, że nasz taras nie ulegnie uszkodzeniu u samej podstawy, wybierz beton oznaczony jako nienasiąkliwy i zabezpiecz go przed powstawaniem rys oraz pęknięć. Najlepsze rezultaty uzyskasz, sięgając po mieszankę kruszywa o zróżnicowanym uziarnieniu (uchroni to materiał przed tworzeniem się pustych przestrzeni) oraz dodając do mieszanki minimalną wskazaną ilość wody. W pierwszych dniach po wylaniu betonu musisz też pamiętać o regularnym, delikatnym zraszaniu go rozproszonym strumieniem wody w celu zachowania odpowiedniej wilgotności. Zabezpieczysz wówczas jego powierzchnię przed gwałtownym obkurczaniem się, a co za tym idzie, powstawaniem problematycznych szczelin.
Dobrze dobrany beton nie wystarczy, by całkowicie zapobiec niszczycielskiemu wpływowi wilgoci i wody deszczowej na taras. Trzeba jeszcze zadbać o odpowiednio ułożoną izolacyjną warstwę podpłytkową. To kolejny punkt, przy którym monterzy często popełniają błędy. Wielu z nich wykonuje ją na przykład z folii, jednocześnie chodząc po niej podczas układania i uszkadzając strukturę materiału. Popularnym pomysłem, który jeszcze pogarsza sprawę, jest układanie folii na zakładkę i nie zabezpieczanie jej na styku klejem. W taki sposób na pewno nie ochronimy konstrukcji przed wodą gruntową. Przeciwnie – przyczynimy się tylko do szybszej erozji i pękania nawierzchni tarasu. By zatem upewnić się, że warstwa izolacyjna pod płytkami realnie oddzieli wilgoć od posadzki, dopilnuj, by izolacja została wykonana z papy i uszczelniona klejem. Krawędzie papy muszą zostać wywinięte na ściany budynku, na wysokość cokoliku. Miejsca zespolenia cokoliku z posadzką i ewentualnymi słupkami balustrady należy zaś doszczelnić przy użyciu specjalnej masy silikonowej.
Teoretycznie oczywistym, a w praktyce wciąż dość powszechnym błędem, jest budowa zadaszenia tarasu nieprzemyślanego pod kątem odprowadzania wody opadowej. Odnotuj więc, że taras wzniesiony przy ścianie domu musi mieć dach nachylony w kierunku od budynku, pod kątem 5 stopni (co daje od 10 do 12 centymetrów spadku na metr bieżący). Jeśli zaś taras czy weranda ma być w założeniu zwieńczona płaskim dachem, dodaj do jego konstrukcji pas nadrynnowy z rynną i zaopatrz go w rynnę spustową na krawędzi.
Brak doświadczenia w dziedzinie układania płytek owocuje niekiedy pomysłem układania płytek ceramicznych na nieregularnych plamach zaprawy. W konsekwencji powstają przestrzenie przyjmujące wodę, która następnie zamarza i rozsadza okładzinę posadzki. By zapobiec podobnym usterkom, rozsmarowuj klej równą ciągłą warstwą przy pomocy pacy zębatej, a każdą osadzaną płytkę mocno wciskaj w podłoże. W sytuacji, gdy poszczególne płytki mają wyjątkowo duży format, postaw natomiast na zaprawę o rzadszej konsystencji. Mieszankę nakładaj zarówno na podłoże, jak i płytki.
Ten element zależy już od indywidualnych upodobań i przyzwyczajeń domowników. Jeśli jednak zamierzasz często przechodzić z tarasu bezpośrednio do ogrodu, warto zadbać o to, by wiodące ku zieleni schodki były bezpieczne i wygodne w użytkowaniu. Wysokość stopni nie powinna przekraczać 16 centymetrów. Ich powierzchnię dobrze jest zaś dodatkowo pokryć antypoślizgową okładziną i wyposażyć w małe świetlne punkty, które ochronią naszych gości oraz dzieci przed urazami.
Przeczytaj także: Czym różni się domowy ogród letni od zimowego?
